06.Νοέμβριος 2024

π. Εὐσεβίου Βίττη

Κύριε, τὸ ξέρεις πὼς μπῆκα ἤδη στὰ γηρατειά.

Βοήθησέ με νὰ συνειδητοποιῶ ὅλο καὶ βαθύτερα αὐτὴν τὴν πραγματικότητα, ὥστε νὰ μὴ γίνωμαι τὺ ραννικὸς ἢ βαρετὸς ἢ ἐπαχθής ἢ ἀσυμπαθὴς καὶ σιχαμερὸς στοὺς γύρω μου καὶ ἰδιαίτερα στοὺς τυχὸν σὺνεργάτες μου.

Ἀπάλλαξέ με ἀπὸ τὸ νὰ ἐπιμένω στὶς παλαιωμὲνες ἰδέες μου μὲ πεῖσμα γεροντικό. Δὲν σοῦ ζητῶ νὰ βελτιήσης τὴν κρίση ἢ τὴ μνήμη μου. Μοῦ ἔδωσες τὰ ἀνεκτίμητα αὐτὰ δῶρα σ’ ἕνα βαθμὸ στὴ γόνιμη ἡλικία μου. Σὲ εὐχαριστῶ γιὰ τὸ πολύτιμο αὐτὸ δῶρο τῆς ἀγαθωσύνης Σου. Τώρα πιὰ καθὼς ὑποβαθμίζεται ἡ ὃλη μου βιολογική, ψυχολογικὴ καὶ πνευματικὴ ὕπαρξη, συνακολουθεῖ νομοτελῶς καὶ τῆς κρίσης καὶ τῆς μνήμης μου ἡ ὑποβάθμιση. Συχνὰ αὐτὴ ἡ κατάσταση μὲ μειώνει, μὲ λυπεῖ, μὲ ταπεινώνει ἀφάνταστα καὶ ὄχι σπάνια μὲ ἐξευτελίζει στὰ ἴδιά μου τὰ μάτια ἀναγκὰζοντάς με νὰ ζητῶ ὁλοένα συγγνώμη γιὰ τὶς μικρὲς ἢ τὶς μεγάλες γκάφες μου. Δὲν κατανοῶ βέβαια πλήρως αὐτὴν τὴν ἀλλοίωση. Ὅμως Ἐσύ, Κύριε, ξέρεις πόσο καὶ ἡ σμίκρυνση καὶ συρρίκνωσή μου καὶ στὸ σημεῖο αὐτό μοῦ χρειάζεται. Τὴν ἀποδέχομαι ταπεινά, γιατί Ἐσὺ ξέρεις. Καὶ ἀφοῦ Ἐσὺ ξέρεις, δὲν χρειάζεται νὰ ξέρω ἐγὼ τὸ βαθύτερο γιατί. Ἄλλωστε δὲν μπορῶ νὰ τὴν κατανοήσω. Γιατί λοιπὸν νὰ θλίβωμαι καὶ νὰ πονῶ καὶ γι’ αὐτό; Δὲν πρέπει νὰ ἀποδέχωμαι ταπεινὰ τὴ φθαρτότητα τῆς φύσης μου; Καὶ δὲν πρέπει νὰ ὑποτάσσομαι κι ἐγὼ ταπεινὰ στὴν τάξη, ποὺ Ἐσὺ μὲ τὸση ἀγαθότητα γιὰ τὰ πλάσματά Σου, ἑπομένως καὶ γιὰ μένα, καθώρισες;

Σφράγισε μὲ ἀπαραβίαστη σφραγίδα τὰ φλύαρα χείλη μου γιὰ νὰ μὴν καταπονῶ τοὺς ἄλλους μὲ βαρετές, ἀνούσιες καὶ χωρὶς κανένα ἐνδιαφέρον ἢ νόημα πιὰ χιλιοειπωμένες διηγήσεις παρωχημένων γεγονὸτων κάποιων μακρινῶν καὶ λησμονημένων χρόνων μίας ἀσήμαντης ἐποχῆς. Παράλληλα ὅμως ἁπάλυνε τὶς ἀντιδράσεις καὶ τὶς κρίσεις μου γιὰ τὴν κρίση καὶ τὴ μνήμη τῶν ἄλλων. Καὶ μὴν ἐπιτρέψεις ποτὲ νὰ νιώσω νυγμοὺς ζήλειας γιὰ τὴ φρεσκάδα τῆς μνήμης καὶ τὴ δύναμη τῆς κρίσης τῶν ἄλλων. Κάνε, ἀντίθετα, νὰ χαίρωμαι γι’ αὐτὸ καὶ νὰ Σὲ εὐχαριστῶ ὁλόψυχα γιὰ τὰ ἄνθη τῆς νεότητος, ὅταν τυχαίνη νὰ βρίσκωμαι ἀνάμεσά τους καὶ νὰ ὀσφραίνομαι τὸ ἄρωμά τους.

Δίδαξέ με τὴ σημασία τῶν λόγων τοῦ Ἀποστόλου Σου: «Εἰ καὶ ὁ ἔξω ἡμῶν ἄνθρωπος διαφθείρεται, ἀλλ’ ὁ ἔσωθεν ἀνακαινοῦται ἡμέρα καὶ ἡμέρα» (Β’ Κόρ. δ’ 16). Καὶ νὰ ἀγωνίζωμαι νὰ ζῶ αὐτὴν τὴν πραγματικὸτητα.

Τέλος στήριξε τὰ παραπαίοντα καὶ ἀσταθῆ βήματά μου μὲ τὸν «βραχίονά Σου τὸν ὑψηλόν», ὥστε νὰ μὴν κυλιέμαι πιὰ στὴ γῆ καὶ νὰ φρονῶ τὰ «γεώδη», ἀλλὰ ἀντίθετα νὰ ἔχω στραμμένα τὰ βλέμματά μου στὸν οὐρανὸ καὶ νὰ φρονῶ τὰ οὐράνια, ἕως ὅτου ἀναπαυθῶ στὴ στοργική Σου θεία ἀγκάλη.

Κύριέ μου, Κύριε, Σὲ εὐχαριστῶ. Ἀμήν.

Πηγή: Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Καρέα

Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Αγίας Τριάδος



Σχετικά με εμάς

Κατά τα έτη 1927-1932 ανηγέρθη ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός της Αγίας Τριάδος. Τα εγκαίνια έγιναν στις 5 Μαΐου 1957 από τον Επίσκοπο Ευρίπου Αλέξιο, κατ’ εντολή του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Αθηνών Σπυρίδωνος Βλάχου.

Ανηγέρθη από τους ξεριζωμένους και βιαίως εκδιωχθέντες από τους Τούρκους πιστούς Χριστιανούς της Μικράς Ασίας, οι οποίοι τα μόνα υπάρχοντα που πήραν μαζί τους ήταν οι Ιερές Εικόνες, τα Ιερά Λείψανα και τα Ιερά Σκεύη των Εκκλησιών τους.

Χαρακτηριστικές είναι οι εικόνες των ταλαιπωρημένων αυτών ανθρώπων που ζούσαν σε πρόχειρες σκηνές, οι οποίες ήταν μέσα στη λάσπη και όμως παραδίπλα δημιουργούσαν περικαλλή βυζαντινό Ιερό Ναό αφιερωμένο στον Τριαδικό Θεό.

Και γιατί όλα αυτά; Γιατί την καινούρια τους ζωή την έχτισαν με κύριο γνώμονα και οδοδείκτη τον Κύριό μας Ιησού Χριστό!!!

Κείμενο: π. Στέφανος Κωστόπουλος


Στείλτε μας EMAIL

Τηλ. Ιερού Ναού: 210.76.60.859Πως θα έρθετε στο Ι. Ναό μας

Σύνδεσμοι

Ιερά Μητρόπολης Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού

Πατριαρχεία

Αυτοκέφαλες Εκκλησίες

Εκκλησία της Ελλάδος

Ιερές Μητροπόλεις


Υπεύθυνος Ιστοσελίδας

Πατήρ Στέφανος Κωστόπουλος Προϊστάμενος Ι. Ναού.

Επικοινωνία: -Email agia_triada@hotmail.gr

wi